Er is weer nieuws dat niets verandert: een verse aankondiging vol glans, grafieken en het geruststellende timbre van iemand die het woord ‘transparantie’ kan uitspreken zonder te lachen. We krijgen een taskforce (want niets zegt daadkracht als een agenda vol vergaderingen) en een app die alle problemen centraliseert in één handig icoon. Het land opgelucht, de markt tevreden, en de burger? Die krijgt pushnotificaties. Het voelt als een schoonmaakbeurt waarbij men vooral de spiegel poetst.
Wat er werd beloofd
De bureaucratie krimpt, de dienstverlening versnelt, en de rekening, die verdwijnt vanzelf. Het is de heilige drie-eenheid van de moderne persconferentie. Een portaal bundelt alles, een dashboard meet alles, en een woordvoerder verklaart alles. Zelfs de nuance is geoutsourcet naar een voetnoot.
Het decor en de details
Er waren slides met pijlen die omhoog wezen, kleuren die vertrouwen uitstraalden en cijfers die net genoeg context misten om gezellig te blijven. Een prototype flitste in het rond, strak, minimalistisch, vooral in het verwijderen van lastige vragen. De boodschap: het komt goed, we hebben een roadmap. De subtekst: u mag er onderweg niet af.
De cijfers die niemand zag
Ergens onderaan stond ‘implementatie in fases’, wat doorgaans betekent: de mooie delen morgen, de moeilijke delen zodra niemand meer kijkt. Pilots zijn ‘veelbelovend’, mits je belofte als meeteenheid gebruikt. En als de doelen plots “kwalitatief” worden, weet je dat de meetlat achter de coulissen is verdwenen.
De app als toverstok
Technologie als moraal: sneller, slimmer, simpeler. Tot je merkt dat ‘sneller’ vooral de tijd is die jij besteedt aan het uitleggen van je situatie aan een chatbot die “ik begrijp het” zegt en niets bedoelt. De efficiëntie is indrukwekkend, vooral in het doorschuiven van verantwoordelijkheid.
Een déjà vu met notificatie
We hebben dit eerder gezien: een nieuw loket voor het oude loket, een digitale wachtruimte met frisse iconen. De kosten heten ‘investering’, de risico’s ‘leerproces’ en de gevolgen ‘onvoorzien’. Het ritueel is vertrouwd, het resultaat ook.
Misschien is het echte experiment niet technologisch, maar cultureel: durven we problemen oplossen zonder ze eerst in een app te gieten? Tot die dag blijft het bij aankondigingen die glanzen als nat asfalt: prachtig in de reflectie, glad in de praktijk. Als u straks een melding krijgt dat alles beter wordt, veeg dan gerust naar links; soms is de beste innovatie nog altijd een mens die luistert en een besluit dat telt.
